Een zware nacht op de filmset

Eergisteren, net voordat ik naar huis zou gaan, kreeg ik te horen dat er een filmploeg zou komen om opnames te maken. Terwijl ze veel eerder zouden komen hadden ze vertraging en aangezien de (voorlopige) opening 9 juli is, moest het maar in de avond gebeuren. Ze hadden nadrukkelijk gevraagd dat er een expert aanwezig zou zijn en aangezien ik de enige expert ben die tevens ook turks kan, was ik dus helaas de aangewezen persoon om achter te blijven op het museum. Aanvankelijk werd mij verteld dat het maar een paar uurtjes zou duren en dat ze mij daarna naar huis zouden brengen maar toen éénmaal iedereen weg was en de filmploeg arriveerde kreeg ik ineens te horen dat het de hele nacht zou duren! Nou lekker!!

Ik had de vorige nacht slechts 2.5 uur uurtjes geslapen omdat ik mijn zus naar de luchthaven moest brengen om 3:30, dus het was weer feest :)

Terwijl ik dacht dat het maar een paar mensen zou zijn die opnames van de instrumenten zou maken, kwamen er ineens twee vrachtwagens en tiental auto's naar het museum.

Er werd een filmset opgebouwd en binnen de kortste tijd veranderde het museum in een tijdsmachine. Er liepen nu ineens overal acteurs en figuranten rond met kleding uit alle periodes van de Islamitische wereld. Zo had je een arabische 'wetenschapper' uit 8e eeuw uit Bagdad, uit Ray (Iran) van de 11e eeuw, uit Istanbul van de 16e eeuw enz.

Toen de filmset klaar was was het tijd voor opnames.

Één voor één werden instrumenten uit het depot gehaald waarbij ik weer steeds moest adviseren welk instrument wel en niet geschikt zal zijn voor opnames om vervolgens weer op de filmset aan de acteurs uit te leggen wat voor instrument het is en hoe ze het instrument moeten "bedienen". Zo werd ik dus de hele nacht wakker gehouden en was ik letterlijk een wrak in de ochtend.

Halverwege de nacht kwamen ze erachter dat ze geen rieten pennen hadden dus stuurden ze mensen om rond te kijken of ze het nog konden kopen. Interessant genoeg kwamen ze met een setje van rieten pennen en inkt EN een wereldberoemde kalligraaf en kunstenaar die in de buurt leeft. Het is een bijzonder aardige man en heb dus ook uitvoerig met hem zitten kletsen op de filmset. Hij adviseerde de figuranten hoe ze de pen moesten vasthouden en hoe hun houding moest zijn bij het schrijven enz.

Aan het einde van de nacht waren alle acteurs doodop en vielen ze her en der in slaap :)

Het enige voordeel voor mij in dit hele gebeuren, behalve de bijzondere ervaring, was het feit dat er ook een professionele fotograaf aanwezig was die fotos aan het maken was van de filmset in de instrumenten. Ik had goeie fotos nodig van een astrolabium dus heb ik hem gevraagd of hij die voor mij kon maken. Gelukkig kon het dus heb ik eindelijke goeie fotos van alle onderdelen van het astrolabium waar we ook een workshop voor hebben. Ook maakte hij een foto van mij. Zie hieronder hoe moe ik was :)

Uiteindelijk was het een vermoeiend maar bijzondere ervaring voor mij. Ik ben benieuwd wat mij nog meer te wachten staat in de project..

De tijd zal het laten zien :)